Yevrosiyoning geologik tuzilishi va foydali qazilmalari. Relyefi
Yevrosiyoning
geologik tuzilishi. Geologik jihatdan Yevrosiyo qadimgi mustahkam platformalardan va ularni tutashtiruvchi turli yoshdagi burmali mintaqalardan tashkil topgan. Qadimgi Lavraziya materigining parchalanishidan Yevrosiyo va Shimoliy Amerika ajralgan (65 mln yil muqaddam). Hozirgi paytda Yevrosiyo materigida ikkita faol geosinklinal mintaqa bor: Alp-Himolay va Tinch okean „olovli halqasi". Bu mintaqalarda harakatdagi vulqonlar, dahshatli zilzilalar tez-tez bo‘lib turadi. Bu mintaqa tog‘lari yosh, burmali, palaxsali tog‘lar bo‘lib, ba’zi joylarda zanjirli tizimlarni (Alp-Himolay), boshqa joyda tog‘ tugunlarini (masalan, Pomir, Tibet) hosil qiladi. Alp-Himolay geosinklinal mintaqasining O‘rta dengiz qismida Etna, Stromboli, Vezuviy kabi harakatdagi vulqonlar, bizning o‘lkamiz — O‘rta va Janubi-Sharqiy Osiyoda halokatli zilzilalar (Ashxobod - 1948, Toshkent - 1966, Hindukush - 2002, Eron - 2003, Indoneziya - 2004, 2009, Xitoy - 2009 va b.) bor. Bular Yer po‘stining faolligidan dalolat beradi.
Qazilma
boyliklari. Yevrosiyo foydali qazilmalarga boy. Rudali foydali qazilmalar magmatik va metamorfik tog‘ jinslari tarkibida ko‘p uchraydi. Shimoli-sharqiy Xitoy, Skandinaviya va Hindiston yarimorolidagi temir rudalari magmatik tog‘ jinslaridan qazib olinadi. Sharqiy Yevropa platformasidagi Kursk magnit anomaliyasi temir ruda koni metamorfik tog‘ jinslarida hosil bo‘lgan. Oltin, mis, volfram, uran, qalay, simob va boshqa rangli metallar hamda qimmatbaho toshlarning hosil bo‘lishi magmatik tog‘ jinslarida ko‘p uchraydi. Pireney yarimorolida, Sibirda, O‘rta Osiyoda, Koreya yarimorolida oltin konlari, Markaziy Yoqutiston, Hindiston yarimorolida olmos konlari ko‘p. Uralda, Hindiston yarimorolida, Shri-Lanka orolida turli xil qimmatbaho zangori sapfir (ko‘k yoqut), qizil yoqut konlari bor.
Cho‘kindi
jinslar qatlamlarida, asosan, neft, gaz, tosh va qo‘ng‘ir ko‘mir konlari tarkib
topgan. Yevrosiyo neft va gaz konlarining boyligi jihatidan boshqa
materiklardan oldingi o‘rinni egallaydi.
Relyefi. Asosiy relyef shakllariga tog‘ va tekisliklar tegishli. Tog‘lar materik maydonining 50% qismini egallaydi.
Ular geosinklinal mintaqalarda va litosfera plitalarining o‘zaro to‘qnashgan
zonalarida tarkib topgan. Ural, Dekan, Qozog‘iston yassi tog‘ligi eng keksa
qadimgi tog‘lardir. Yoshargan tog‘larga Tyanshan, Oltoy, eng yosh tog‘larga
Alp, Karpat, Kavkaz, Pomir, Hindukush, Kopetdog‘ va boshqalar tegishli.
Vulqonli tog‘lar Kamchatka yarimorolida, Kuril, Sitsiliya va Islandiya
orollarida, Apennin yarimorolidagi tog‘larda, Karpat va Kavkaz tog‘larining ayrim
qismlarida tarqalgan. Harakatdagi eng baland vulqoni Kamchatka yarimorolidagi
Klyuchi Sopkasidir — 4 750 m.
Yer
yuzasining eng baland nuqtasi Himolay tizmasidagi Jomolungma (Everest) bo‘lib,
uning mutlaq balandligi 8 848 m. Yer shari quruqligining eng past nuqtasi ham
Yevrosiyoda joylashgan O‘lik dengizdir (–405 m).
Tekisliklar keksa va yosh platformalar ustida tarkib
topgan. Sharqiy Yevropa, Sharqiy Sibir, Hindiston, Buyuk Xitoy, Arabiston
yarimorolidagi tekisliklarning zamini eng keksa platformalar hisoblanadi.
G‘arbiy Sibir, Hind-Gang va Turon pasttekisliklari zamini esa yosh bo‘lib, ular
cho‘kindi jinslar bilan qoplangan.
Tekisliklarning
yuza qismi qir-adirlar va past tog‘lar bilan murakkablashgan.
Tog‘ va
tekisliklarning rivojlanishi hamda shakllanishida to‘rtlamchi davrdagi muz
bosish bosqichlaridagi muzlarning faoliyati ham katta rol o‘ynagan.
Yevrosiyoning
shimolida va baland tog‘larda muzlar hosil qilgan relyef shakllari ko‘p
uchraydi.
